پيشرفته
 

موضوعات :

  • مدیریت فرهنگی
  • دفاع مقدس

  • کلمات کليدي :

  • دفاع مقدس
  • جنگ یک وجبی

  • وحید جلیلی

    ديگر مطالب اين نويسنده :

  • علم یا عمل؟

  • بعدالتحریر

  • قرایت دینی از عدالت یا قرایت عادلانه از دین

  • بعدالتحرير

  • فردای انتخابات

  • جشنواره شاه سلطان حسینی

  • بعدالتحرير

  • جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی

  • بعد التحریر

  • جنگی كه بود، جنگی كه هست

  • مطلب بعدي >   2746 تعداد بازديد
    (0 راي ) امتياز مطلب  
    راه شماره 5 : شهدا براي چه آينده اي جنگيده اند

    عبور از «جنگ یک وجبی» یا شهدا برای چه آینده‌ای جنگیدند؟

    نگاهي به خاکريزهاي دفاع مقدس امروز

    1. بيست سال از پايان جنگ گذشته است.

    کساني که دوسال بعد از جنگ بدنيا آمده‌اند امسال وارد دانشگاه شده‌اند و عمده جمعيت کشور کساني هستند که بعد از والفجر8 بدنيا آمده اند  .

    2. حداقل دويست و پنجاه هزار شهيد جان خود را در دفاع مقدس فدا کردند .

    اگرنه براي هر شهيد که براي هر ده شهيد کتابي منتشر شده بود بيست وپنج هزار عنوان کتاب بخش کوچکي از کتابخانه‌هاي جنگ(که هنوز وجود خارجي ندارد) را در سراسر کشور پر مي کرد.

    علاوه کنيد به آن خاطرات ده ها هزارجانباز، ده ها هزار آزاده و صدها هزار رزمنده را و باز علاوه کنيد ميليون ها نفر اعضاي خانواده هاي آنها وديگراني که در پشت جبهه بودند. اگر قرار بود نه براي هر نفر يا حتي ده نفر که براي هر صد نفر آنها يک کتاب مختصر منتشر شود . . . آخرين آمار مجموعه کتب منتشره در طي بيست و هشت سال گذشته راجع به دفاع مقدس حدودا 0056 عنوان است!

    3. دفترهنر وادبيات مقاومت که جمعي از مخلص ترين و تواناترين فعالان فرهنگي دفاع مقدس را در خود جاي داده است پس از بيست سال تلاش نزديک به 007 عنوان کتاب دراين حوزه منتشر کرده است و اگر بسياري از ديگر دستگاه‌هاي متصدي و مدعي را ( که نه اخلاص شان به اندازه‌ي بچه‌هاي دفتر است و نه توان‌شان)؛ در نظر آوريم چشم انداز بيست سال آينده چه خواهد بود؟آيا اميد هست که چهل سال پس از پايان جنگ يک دهم آنچه‌ راجع به دفاع مقدس شدني است صورت تحقق يابد؟

    علاوه کنيد به اين کاهش و فرسايش تصاعدي  منابع را.

    4. اينها که گفتيم فقط در حوزه کتاب بود و تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.

    5.آيا وقت آن نرسيده است(يا نگذشته است؟!) که نهضتي فراگير براي ذخيره و استحصال گنج جنگ آغاز شود؟ آيا هزاران مسجد ومدرسه اي که هرکدام دهها شهيد در خود پرورده‌اند نبايد دفترهاي ادبيات و هنر مقاومت خاص خود را داشته باشند و ميليون‌ها تصوير و خاطره دفاع مقدس را از خط مقدم تا گستره عظيم و رنگارنگ دفاع در پشت جبهه با به کارگيري همه ابزارهاي ثبت و ضبط که اکنون ديگر در انحصار قشر و گروه و طبقه خاصي نيست، ماندگار کنند؟

    بيست سال بعد از پايان جنگ به انتظار که نشسته‌ايم؟

    اين سوال را از خود بپرسيم. بارها وبارها. 

     

    1.چه موقع شهدا را به ياد بياوريم ؟

    در هفته دفاع مقدس يا سالگرد فتح خرمشهر يا هنگام برگزاري کنگره سرداران  يا ...؟

     در اردو هاي راهيان نور ؟

     موقع  زيارت عاشورا  ؟

    هنگامي که بي حجاب‌ها را در خيابان ها مي‌بينيم؟

    بر سر مزار شان در بهشت زهرا يا ...؟

     موقعي که عکس‌ها‌شان را در قاب يا بر ديوار خياباني مي‌بينيم؟

    يا هنگامي که اخبار مفاسد اقتصادي يا خط فقر را مي‌شنويم؟

     

    2.چه بخش‌هاي از زندگي شهدا را به ياد بياوريم؟ 

    لحظات عروج؟ تشييع جنازه؟ شب عمليات؟ زندگي در جبهه؟ زندگي در پشت جبهه؟ هنگام نماز؟ رفتار با خانواده؟ رفتار سياسي؟ رفتار اجتماعي؟

    آيا شهدا فقط هنگام کشته شدن شهيد بودند؟ يا فقط در خط مقدم؟

     

    3.ياد شهدا بايد در ما چه حالتي ايجاد کند؟

     نوستالژي ؟

     معنويت؟

    غم  ؟

    شجاعت ؟

    شور  ؟

    انزوا ؟

     

    4. اگر ايثار پاگذاشتن روي منافع و مصالح مشروع خود حتي حق حيات خود به خاطر آرمان‌هاي انقلاب و سعادت همنوعان باشد ايثارگران در برابر منافع نامشروع شخصيت‌ها وجناح‌ها و قبايل سياسي و باند‌هاي قدرت‌ـ‌ ثروت چه مي‌کنند؟

    توجيه؟ سکوت؟ همکاري؟ انزوا گزيني تنزه طلبانه؟

    يا. . .؟

     

    5. شهادت طلبي در روزگاري که صداي ترقه هم نمي‌آيد چگونه محک    مي خورد ؟

    با خواندن سوزناک "کجاييد اي شهيدان خدايي"؟ و "مرا اسب سپيدي بود روزي"؟

    باچسباندن برچسب "بعد از شهدا چه کرديم" روي داشبورد زانتيا و نگاه هاي مکرر به  آن ؟

    يا ...

     

    6.ارتباط وجود شهدا با ماهيت نظام بيشتر است يا ماهيت شهدا با وجود نظام؟ نظام براي وفادار بودن به شهدا بايد بيشتر مراقب وجودش باشد يا ماهيتش؟

     

    7.کدام مسئله مهم‌تر است‌: شهدا براي چه گذشته‌اي جنگيدند؟

    يا شهدا براي چه آينده‌اي جنگيدند؟

     

    1. گفته اند و پا فشرده‌اند و دندان روي هم ساييده‌اند که در طي صدها سال گذشته اين تنها جنگي است که حتي يک وجب از خاک ايران از دست نرفته است. رويکرد جنگ «يک وجبي» درحال غلبه است.

     تفسيرهاي خلسه آور معنوي از جنگ هم کم کم در حال نشست است. و بگو در حال نشت.

    مهم‌ترين بحث مناسبت‌هاي دفاع مقدس در رسانه‌ها بررسي‌هاي استراتيجيک و "قبل از خرمشهر بعد از خرمشهر" شده است و اين يعني اينکه دفاع مقدس واقعه شده است. حادثه‌اي شده است در تاريخ، در گذشته. گذشته اي که بايد با فاصله نقدش کرد.آنقدر نقدش کرد که نسيه شود و امروز نشود خرجش کرد. دفاع مقدس حواله‌اي نبايد باشد در دست مردم که سرخي امضاي معتبر و خونين شهدا چشم بدهکاران و بدکاران را خيره کند؛ بلکه حد اکثر عتيقه‌اي باشد گرانبها براي پر کردن طاقچه هاي تجملاتي اهل سياست يا اهل تتبع و پژوهش.

     

    2. اين جنگ "يک وجبي" هرگز آن گنجي نيست که ملت به سکه‌هاي سرخ از جان عزيز تر خود از حضرت باري خريده باشد. آن سوي ان الله اشتري من المومنين انفسهم و اموالهم، بهشتي است که بازتاب حيات طيبه اين جهاني خلق خداست و شهادت مجراي جاودان اتصال اين سو وآن سو است که "و يستبشرون بالذين لم يلحقو بهم من  خلفهم".

    شهادت آن فضل بي افول ملکوتي است که تا هميشه بشارت را در رگ‌هاي زندگي جاري ميکند و خوف و حزن (مصلحت انديشي‌هاي ناشي از پرواي غير خدا و ياس‌ها و غم‌هاي حاصل از محاسبات عادي و مادي)  را  از جامعه مي زدايد.

     

    3.دفاع مقدس از حقوق مردم، دفاع مقدس از انفال و بيت‌المال، دفاع مقدس از محرومين و مستضعفين، دفاع مقدس از همه مظلومان جهان، دفاع مقدس از قربانيان فقر و فساد وتبعيض، دفاع مقدس امروز ما خاکريزهايش کجاست؟ قرارگاهش کجاست؟ نماز شب‌ها و زيارت عاشوراهايش کجاست؟ آزادگان و جانبازان ورزمندگانش کجا هستند؟

    کجايند آنها که با تمام وجود گواه باشند حجت باشند شاهد باشند شهيد باشند در اين جنگ؟.

     

    دسته بندي هاي برگزيده
    آرشيو راه