راه شماره 7 : عزه در محاصره، جهان در اشغال
عدالتخواهی بی تبعیض
سخنراني دکتر سعيد زيباکلام در 16 آذر "ما نميتوانيم از تشکلهاي دانشجويي انتظار آرمانطلبي داشته باشيم و عليه ستمگريها و استکبار اسرائيل و حاميان آن شعار بدهيم و نسبت به بيعدالتي درون جامعه خاموش باشيم. وقتي بيعدالتي، غارتگري، تصاحب و زمينخواري و حيف و ميل بيتالمال صورت ميگيرد تشکلها نميتوانند آرمانگرايي را کنار بگذارند." اين مطلب را دکتر سعيد زيباکلام، عضو هيات علمي دانشگاه تهران و استاد گروه فلسفه در مراسم "آيا به سکوت ميشود ايمان داشت" که به مناسبت 16 آذر و روز دانشجو به دعوت بسيج دانشگاه تهران و علوم پزشکي تهران عصر شنبه 16 آذر در تالار شهيد چمران دانشکده فني دانشگاه تهران برگزار شد مطرح کرد. اين استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: دانشجو عبارت از قشري است که براي ورود به دانشگاه بايد از موانع چندي عبور کند، و دانشگاه براي او معبدي است که در آن به کسب فضايل ميپردازد و فضايل و شخصيت وي ايجاب ميکند که مورد تکريم باشد و پس از آن براي جامعه و وطن مثمر ثمر باشد . زيباکلام با بيان اينکه همه دوران تحصيل يک دانشجو صرف مبارزههاي وي در تشکيلات دانشجويي نيست گفت: دانشجو در سال اول به دليل تجارب سياسي و اجتماعي بچهمحصلي است که تا چند ماه پيش تمام وقت وي صرف تستزني براي کنکور ميشد. زيباکلام ادامه داد: در سال دوم و سوم فراغ بال فکري را که در يافته و ميخواهد بداند در کجاي جامعه قراردارد و سرانجام در سال چهارم اغلب دانشجويان براي کنکور ارشد، عدهاي براي نظام وظيفه و عدهاي براي يافتن همسر و ازدواج فکر ميکنند و مجدد از جنبش دانشجويي فاصله ميگيرند. بنابر اين تنها دوره پر استقبال دوران دانشجويي از تشکلها سال دوم و سوم است. اين استاد دانشگاه با بيان اينکه وقتي درباره جنبش دانشجويي و آرمانطلبي حرف ميزنيم به خاطر داشته باشيم در مورد اين دو سال حرف ميزنيم گفت: آرمانطلبي منحصر به دو سال ميشود که بسيار گذرا است. وي همچنين با اشاره به نشاط دانشجو گفت: مراد از نشاط دانشجويي شوخطبعي و ياوهگري و بذلهگويانه زندگي کردن نيست، منظور از نشاط پايبندي به اصول و ارزشهايي است که دانشجو تحقق آنها را مايه سعادت و سلامت خود ميپندارد و تعريف ارزشهاست که حفظ اين نشاط را تضمين ميکند. براي مقصود فعلي مهم نيست آن ارزش ها چه باشد مهم اين است که دانشجو به مجموعهاي از ارزشها تعلق داشته باشد و تحقق آن را مايه بهروزي جامعه بداند و براي رسيدن به آن تلاش کند. زيباکلام ادامه داد: اين اعتقاد و تلاش مستلزم اين است که به زندگي و آينده اميدوار باشد و به استقبال آينده برود و اين مسئله مستلزم اين است که هموطنان، مسئولان، طبقه حاکم و جامعه را تماما ارزيابي کند و نسبت به آنها خوشبين باشد و اين حسن ظن مستلزم آن است که نا به سامانيها و بيعدالتيها را در جامعه قابل اصلاح بداند، مسئولان را اصلاحپذير بداند و اين بدان معناست دانشجوي زندهدل آرمانخواه فساد و فحشا و حقکشي را ميبيند، ميخواهد ببيند و هم براي محو آن تلاش ميکند و براي افشا و برملا سازي آن استمرار به خرج ميدهد و براي اصلاح شرايط به مسئولان معترض ميشود. زيبا کلام همچنين در خصوص توضيح عنوان صحبت جنبش دانشجويي تيغ دو لبه گفت: ما نميتوانيم از تشکلهاي دانشجويي انتظار آرمانطلبي داشته باشيم و عليه ستمگريها و استکبار اسرائيل و حاميان آن شعار بدهيم و نسبت به بيعدالتي درون جامعه خاموش باشيم. وقتي بيعدالتي، غارتگري، تصاحب و زمينخواري و حيف و ميل بيتالمال صورت ميگيرد تشکلها نميتوانند آرمانگرايي را کنار بگذارند. وي در پايان خاطر نشان کرد: آرمانخواهي دانشجو شمشير دو لبه است نميتوان به دانشجو گفت چه کند و چه نکند، بايد ديد بستر آرمانخواهي چيست و چارچوب آن کجاست؟ آن چارچوب زمينهاي فرهنگي است که ملت ما وارث آن است، اگر ميان هر حاکميت، هر دولتي و تشکلهاي داشنجويي زمينه مشترکي توافق شود ميتوان انتظار داشت تشکلها بدون هيچ تبعيض و تفاوتي همواره عدالتخواهي را مطالبه ميکنند و اين رمز همبستگي آن است.
|